Letterlijke vertaling: een beetje gek. Maar Marije is vooral heel stoer. Haar winkel is iets meer dan een jaar open. Hiervoor werkte ze bij Jouw Marktkraam, maar toen dit stopte moest ze op zoek naar iets nieuws. Ze struinde altijd al rommelmarkten en kringloopwinkels af. En toen kwam dit op haar pad.
“Vroeger zat hier een kringloop in, maar het stond al een jaar leeg. Eigenlijk had ik er nooit over nagedacht, omdat ik mijn werk heel leuk vond. Toen ik ander werk moest zoeken dacht ik: ja, waarom begin ik zelf niet een kringloopwinkel?”
En zo geschiedde. Ze kon een groot deel van de artikelen en de marktkramen van haar oude werkgever overnemen, en na twee weken inrichten, prijzen en schoonmaken konden de deuren van Poco Loco open. “Natuurlijk vond ik het erg spannend. De insteek was: ik kijk het een jaar aan en zie dan hoe het gaat.”
Snel te vinden
“Toen ik openging dacht ik: zolang ik de huur maar kan betalen, dan is het goed. Maar die zorgen waren eigenlijk niet nodig. Iedereen wist mij al snel te vinden en gunde mij het ook. Ze kunnen hun spullen op Marktplaats verkopen, maar dat ze het dan aan mij geven, waardeer ik heel erg.”
“In het begin haalde ik ’s avonds ook nog ‘even’ spullen bij mensen op. Vooral ook omdat ik het heel leuk vind om te weten waar het vandaan komt. Maar dit werd op een gegeven moment te veel.” Want met drie jonge kinderen thuis en een eigen kringloopwinkel heeft ze een druk bestaan.
Voor iedereen toegankelijk
Vooraf had ze al een duidelijk beeld over hoe de winkel eruit moest komen te zien. “Brede doorgangen vind ik erg belangrijk, het moest ruim opgezet worden. Dan maar iets minder spullen, maar wel voor iedereen toegankelijk. Ik heb zelf een tweeling, dus ik weet hoe irritant het is als je niet met een kinderwagen door een gangpad past.”
“Hetzelfde geldt voor rolstoelen, rollators en scootmobiels. Het bejaardencentrum zit hier vlakbij en regelmatig komen de dames en heren hier naartoe, eigenlijk als soort uitje. De mannen drinken een kopje koffie in de koffiehoek en de dames gaan de winkel door. Maar ik heb ook een speelhoek gemaakt. Dus moeders of vaders kunnen hier ook lekker rondkijken terwijl de kinderen spelen. Het is hier eigenlijk altijd heel gezellig!”
Daarnaast is het ook erg netjes en schoon. Alles wat binnenkomt wordt eerst gecontroleerd en schoongemaakt. “De meeste kleding die binnenkomt, neem ik mee naar huis om te wassen en strijken, zodat alles fris in de winkel hangt. Alles is gesorteerd op kleur, maat en geslacht. Dus je kan heel gericht zoeken. Dit voorkomt ook weer teleurstellingen als je iets moois vindt en het is niet in de juiste maat.”
“Kleding vind ik ook nog steeds het leukste. In het begin dacht ik eraan om alleen kleding te verkopen. Maar nu verkoop ik eigenlijk van alles. Ik verkoop heel veel merkkleding, maar ook genoeg servies, glaswerk, woonaccessoires en kastjes.”
“Eigenlijk is het toch wel een beetje een vrouwelijke kringloop geworden: ik verkoop bijna geen witgoed of grote meubels en ik heb ook weinig gereedschap liggen. Grote bankstellen en meubels passen er nu niet meer in. Maar, mocht er iets heel moois voorbij komen, dan zoek ik daar natuurlijk wel een plekje voor.”
Unieke stukken
En er komt genoeg moois binnen. Een tijd geleden kreeg Marije designstoelen binnen van Marcel Breuer. “Deze stoelen zijn prijzig, maar dan kan ik niet de hoofdprijs vragen. Wat mensen op Marktplaats er wel voor zouden geven, vinden ze toch al snel te duur in een kringloopwinkel.”
“Het prijzen van artikelen is dan ook nog wel eens moeilijk. Ik zat natuurlijk altijd in de kleding, dus hier weet ik de waarde van in te schatten. Servies en glaswerk vind ik lastiger. Soms krijg ik bijvoorbeeld kristalglas binnen, wat een stuk duurder is dan normaal glas. Gelukkig helpt mijn schoonmoeder mij hierbij; zij heeft weer meer verstand van servies en glaswerk!”
Een winkel vol verhalen
“Het is eigenlijk een uit de hand gelopen hobby. Ik koop zelf bijna nooit iets nieuws want het liefst koop ik alles in kringloopwinkels en op rommelmarkten. Vintage en retro spullen zijn ook eigenlijk veel leuker, het is allemaal uniek: bij de IKEA vind je niet zulke mooie verhalen.”
“Soms moet ik mijzelf dan ook beheersen. Alles gaat eerst door mijn handen voordat het in de winkel komt en er zitten gewoon heel veel mooie spullen tussen. Af en toe gaat er dus wel leuk vaasje mee naar huis. Ik heb mezelf voorgenomen om dan ook gelijk iets uit huis mee terug te nemen. Maar dat lukt natuurlijk niet altijd..”
