De tentoonstelling GIF, oog in oog met levende giftige dieren gaat de laatste weken in. De expositie is nog tot en met 9 januari 2022 te zien. Ben je nog niet geweest? Dan is dit je laatste kans!
Bijna twee jaar konden we genieten van alle bijzondere dieren: de Kaapse cobra en de wipneusslang, de kleurige schilderskikkers en de schorpioen, de vuurbuikpadden en het gilamonster. De dieren in de GIF expo horen inmiddels helemaal bij het Natuurmuseum Fryslân. En het gaat goed met ze. De baby zwarte weduwespinnetjes zijn al flink gegroeid, de druppelpad is verveld en ook hebben verschillende slangen weer een jasje gewisseld. De zwaardstaartsalamanders, die bij aankomst in Leeuwarden nog heel klein waren, zijn met een lengte van ruim tien centimeter niet meer over het hoofd te zien.
Mangrove-adder
Regelmatig zijn er nieuwe dieren in de GIF expo gekomen en ook de afgelopen maand mochten we weer nieuwe slangen verwelkomen. De Mangrove-adder (Trimeresurus purpureomaculatus) bijvoorbeeld, een giftige addersoort die voorkomt in India, Bangladesh en Zuidoost-Azië. Deze soort behoort tot de Aziatische lanspuntslangen, waarvan de staart uitloopt in een puntige grijpstaart (de ‘lanspunt’).
Zoals de naam al aangeeft leeft het dier in mangroven en kustbossen. De slang heeft de reputatie onvoorspelbaar te zijn en moet met de nodige voorzichtigheid worden benaderd. Het dier geeft geen waarschuwingssignalen en zal bij elke dreiging meteen bijten. Van het krachtige gif kan je ernstig ziek worden of zelfs dood gaan.
Witlipbamboeadder
Ook de witlipbamboeadder (Trimeresurus insularis) is nieuw in de tentoonstelling. Dit is een giftige addersoort die voorkomt in Indonesië, met name op Oost-Java en de Kleine Soenda-eilanden. Deze soort is een kleine tot middelgrote groefkopadder. Het dier komt tevoorschijn als het donker wordt en jaagt op kikkers, hagedissen, kleine vogels en zoogdieren.
Het is bijzonder dat witlipbamboeadders van eiland tot eiland sterk in kleur kunnen verschillen: binnen de Komodo-archipel zijn ze bijvoorbeeld op het ene eiland allemaal groen, terwijl op andere eilanden alleen maar gele of juist blauwe slangen leven. Dit noemen we polychromatisch.
Doggerland: verdwenen wereld in de Noordzee
Er is een andere tentoonstelling die je aandacht verdient: Doggerland! Stel je voor dat een groot deel van de Noordzee land was en dat je van Nederland naar Engeland kon lopen. Dat er bomen en struiken groeiden en rivieren stroomden.
Dat er dieren leefden zoals mammoeten, wolharige neushoorns en holenberen. Het zou voor de mens een goed gebied zijn om te leven: voedsel en water in overvloed, plekken om te schuilen op doortrek of zelfs om te wonen. Maak kennis met deze verdwenen wereld in de Noordzee: maak kennis met Doggerland en zijn inwoners.
In de tentoonstelling Doggerland maak je een ongekende tijdreis van een miljoen jaar. Het is een reis voor jong en oud naar een verdwenen prehistorische wereld. Je komt meer te weten over de bewoners en de dieren van dit bijzondere land en hoe ze zich staande hielden in een omgeving en een klimaat dat steeds veranderde.
Droge Noordzeebodem
Het verhaal begint in de periode van de ijstijden, toen de bodem van de Noordzee meestal droog stond. In een uitgestrekt en vruchtbaar landschap leefden mammoeten, wolharige neushoorns, reuzenherten, Neanderthalers en de eerste moderne mensen. Uiteindelijk werd zo’n achtduizend jaar geleden die prehistorische wereld overspoeld door het stijgende zeewater.
Doggerlandvondsten
Tegenwoordig zijn nog altijd sporen en voorwerpen uit Doggerland te vinden op de bodem en stranden van de Noordzee. Een aantal van deze vondsten is samen te zien in deze tentoonstelling. Verzamelaars, liefhebbers en onderzoekers troffen ze aan langs de branding, in vissersnetten en bij onderwateropgravingen.
Je ziet prehistorische werktuigen van vuursteen, gewei en bot, waaronder imposante vuistbijlen – de Zwitserse zakmessen van Neanderthalers. Vergeet ook niet stil te staan bij de fossielen van de prehistorische dieren die er leefden, zoals botten en kiezen.
