Dat is supersnel op de 1500 meter, dat kan een winnende eindtijd worden… Tja, daar zit ik dan op zaterdagmiddag, te kijken naar de wereldbeker schaatsen in Thialf. Terwijl ik eigenlijk liever even een rondje door de stad was gewandeld.
Even kijken hier en daar, misschien even ergens lekker zitten voor een koffie, krantje kopen, misschien nog tegen iets bruikbaars aanlopen, misschien ook niet, en als het gezellig is kunnen we altijd blijven hangen en ter afsluiting nog ergens wat eten. Maar niks van dat alles. Het is alweer een tijd geleden dat dat mogelijk was. Ik merk dat de hele samenleving weer smacht naar vertier en gezelligheid.
Voor ondernemers komt daar nog iets bij: het smachten naar je beroep kunnen uitoefenen. Een groot deel van de ondernemers in de binnenstad ligt stil of kan alleen verkopen met handicaps. De sterke sectoren van de binnenstad worden getroffen. Cultuur en evenementen liggen stil, de horeca is bijzonder hard geraakt en als je naar de detailhandel kijkt, dan worden juist winkels in de mode en schoenen het hardst getroffen. De steunpakketten zijn enorm en ongekend, maar toch zie je bedrijven achteruit kachelen en er zijn er veel in gevaar. Reserves zijn verdwenen, pensioengeld is ingezet en er is een schuldenberg aan uitgestelde huur en belastingen. Het probleem is het perspectief: wanneer kunnen we weer?
De spuit moet erin en wel zo snel mogelijk! We mutte weer aan ‘e gang, anders gaan we naar de bliksem! We willen zelf ook weer eens een rondje 25.5!
