Van vaste fotograaf van Cambuur tot contentmaker op TikTok: Liwwadder Simon van der Woude zit nooit stil. Hij is het liefst buiten, op pad, dáár waar iets gebeurt. De fotograaf, podcastmaker en ondernemer in allerlei leuke Leeuwarden-producten, is een bekend gezicht hier. “Ja, juh. Ik hef overal eevn un praatsje. Mijn vrouw wil niet meer met mij de stad in.”
Over hoe lang geleden hij geboren is, wil hij het niet hebben. “Ik moet heel lang scrollen als ik op internet ergens mijn geboortedatum moet invullen.” Maar oud is hij nog niet. Onlangs bracht hij zijn 25-jarige dochter naar een optreden van Paul Elstak en besloot hij zelf ook even mee te kijken en luisteren naar de dj uit zijn latere jeugd.
Een paar kwartsjes verdienen
Simon groeide op in de Jelsumerstraat in de Rengersparkbuurt. Samen met zijn broertje, vader en moeder woonde hij naast de bekende familie Rauwerda (van de ijzerwaren). “Het was een mooie tijd, we speelden veel buiten, visten, bouwden hutten, renden door de stegen die je toen nog veel in de buurt had en we klommen over hekken.” Ook de handelsgeest zat er al in. “Met vrienden verkochten we eigen spulletjes op kleedjes in winkelcentrum Bilgaard. Even een paar kwartsjes verdienen, en het was gezellig. Ik kweekte ook visjes die ik daar aan de dierenspeciaalzaak verkocht.”
F-16’s van de vliegbasis
Zijn vader handelde in autoradio’s en horloges. En dat leverde nog weleens een mooi verhaal op. “Dan kwam er weer een vertegenwoordiger langs en ging de kofferbak open. Wij waren de eersten in de straat met een draadloze telefoon. Een groot ding met een enorme antenne. Die was zo sterk dat de F-16’s van de vliegbasis er last van hadden.”
New wave in vat ’69
Op zijn zeventiende was Simon vaste bezoeker van discotheek Vat ’69. “Kakkers gingen naar Barcorolle (Ruiterskwartier) en punkers gingen naar Ode (Grote Hoogstraat). Ik was meer van de new wave. Vanachter het hekje en op de dansvloer naar dj Piet Hein luisteren.” Dat veranderde toen hij, tijdens de werkloosheidscrisis van de jaren tachtig, op zichzelf ging wonen in de Poststraat tegenover café Brouwershoeck. “Ik leefde ’s nachts. Iedere avond begon ik in rock-’n-rollcafé Shake in de Kleine Hoogstraat, waar ik ook mijn vrouw leerde kennen. Ik zag haar en dacht: díe is leuk.” Grijnzend: “Zij laat mij na dertig jaar nog altijd weten dat ik haar derde keus was.”
Jan Giro
Zijn andere stamkroeg was nachtcafé Bruintje de Beer, waar de ‘Herman Brood van Leeuwarden’ ook vaak te vinden was. “Jan Giro was in die tijd een fenomeen. Een lieve vent met de x-factor. Stond er een piano in je zaak, dan was het binnen een paar minuten feest. Hij maakte er altijd iets van. Door zijn alcoholgebruik is hij helaas maar vijftig geworden. Mensen als hij zorgden voor de sjeu in de stad.”
Fotograaf
De meeste Liwwadders zullen Simon kennen van zijn fotografiewerk en van de rondjes die hij door de stad wandelt. “Met de camera van mijn moeder maakte ik in de jaren tachtig foto’s van bandjes, en van de grote branden in de stad; bij De Kleine Bontekoe, de Frieslandhal en de Rusland-pakhuizen. Foto’s ontwikkelde ik in mijn eigen DoKa [donkere kamer, red.].” Hij begon bij Tjerk de Jong als invaller voor bruiloften, waarvan hij er in de loop van tijd zeker drie- tot vierhonderd vastlegde. Daarnaast fotografeert hij jubilea. Echte supporters van Cambuur kennen hem natuurlijk als clubfotograaf, en als een vaste waarde áchter het doel van 1998 tot 2008.
Ondanks al zijn fotografiewerk voelt hij zich meer een ambachtsman. “Ik vind fotograferen wel leuk, maar het is niet mijn grote passie. Ik maak degelijke foto’s, doe mijn best en ben betrouwbaar. Maar ik neem mijn camera bijvoorbeeld bijna nooit mee op vakantie. Ook omdat er altijd een risico is dat hij beschadigd raakt of gestolen wordt. Ik fotografeer dan wel met mijn telefoon.”
Nooit meer stuk
Die ambachtsman in hem is altijd op zoek naar nieuwe bijzonderheden en prikkels. Zo verkoopt hij in zijn souvenirshop ‘Mooi Skeef’ in de Blokhuispoort producten die niemand anders heeft. “Dat vind ik leuk.” Van een Oldehove-vogelhuisje tot wijnglazen met de cityskyline van Leeuwarden. Van metalen kaarsenhouders met Leeuwarder monumenten tot kussens met afbeeldingen van het oude Cambuurstadion. Over een roestvrijstalen afbeelding van de cityline van Leeuwarden: “Deze kun je in je testament opnemen. Hij gaat nooit meer stuk.”
In de zomer vind je hem op de vrijdagmarkt, waar jongeren nog weleens aanslaan op zijn tuinposter met de tekst ‘Mooie Skeef’. Niet in de laatste plaats omdat het voor hen verwijst naar iemand die wat te diep in het glaasje heeft gekeken.
Weaze
Tijdens de lockdown en de strengere coronaregels startte Simon in 2020 zijn eigen podcast (Podkastje), waarvoor hij met zo’n vijftig Leeuwarders praatte. Tegenwoordig vermaakt hij kijkers met filmpjes onder het mom van ‘Waar Is Mooi Skeef Nou Weer’ op Instagram, Facebook en TikTok. En die gaan goed. Het filmpje dat hij maakte op de Weaze, werd maar liefst honderdduizend keer bekeken. “Hartstikke leuk om te doen. Het begon gewoon uit wat gekkigheid. Nu zijn er zelfs mensen die met me op de foto willen.”
Uit jezelf halen
Simon is het gelukkigst als hij kan motorrijden. “Een beetje normaal leven en op de motor stappen. Daar geniet ik het meest van. Waardering moet je toch uit jezelf halen.”
