Via een kennis was mij de band My Baby ter ore gekomen. “Te gekke Nederlandse band. Beetje moeilijk te plaatsen. Volgens mij vind jij dat wel wat, ” was de toelichting die mij nieuwsgierig maakte. Op Spotify snel wat nummers gecheckt en gelijk alle albums aan mijn afspeellijst toegevoegd. En inderdaad, in die lijst van meer dan 500 hele fijne nummers sprong My Baby er regelmatig uit. Nog geen week na deze muzikale ‘ontdekking’, stond My Baby geprogrammeerd in Neushoorn. Toeval..?
Helaas voor mij was het concert volledig uitverkocht. Maar gelukkig kunnen we hier bij Welkom! in Leeuwarden nog wel eens wat regelen, dus twee dagen later kon ik mijn tickets downloaden. “Yeah, I’m going to My Baby!” Ik had er zin in, want het zou tevens mijn eerste concert in Neushoorn worden…
Het gezellige en spiksplinternieuwe zaaltje van Neushoorn liep gestaag vol. Het viel mij op dat zeker de helft van de aanwezigen de leeftijd van 50 al een tijdje geleden was gepasseerd. Dat strookte niet met het beeld dat ik tot dan toe van Neushoorn had. Maakt ook niet uit, want ik kom voor My Baby (en die andere grijze koppen blijkbaar ook)!
Terwijl de zaal nog in het duister was gehuld, kroop de drummer stiekem achter zijn slagwerk en zette tijdens zijn welkomstwoord een tribal-achtige beat in op de grote tom. Het was de catchy inleiding van het nummer ‘Masters of War’ van hun debuutalbum ‘Loves Voodoo’ (2013). Na enkele minuten sloot een smerige slide-guitar zich aan bij het ritme en toen zangeres Cato de gelederen sloot, was het trio was compleet. Het concert was begonnen!
Na pakweg 20 minuten stond ik nog na te shaken van het energieke intro, toen de drummer zijn beat veranderde en daarmee het volgende nummer aankondigde. Een andere gitaar, een pakkende ‘handclap’ en een smekende zangeres toverde de zaal om in een deinende gospelgemeenschap op zondagmorgen. Opzwepend en swingend tot een climax die je even van de grond tilt om je vervolgens in een temporiserend ritme weer rustig in de groove te laten zakken. And the beat goes on, and on, and on… Non-stop produceert My Baby pareltjes van songs waarbij het dansritme regeert. Slechts één spirituele uitstap deed mijn hartslag wat afnemen. Daarna verkeerde ik in een lichte trance tot het einde van het uiterst dansbare concert.
My Baby mixt schijnbaar moeiteloos funk-, gospel-, blues-, reggae-, country en soulinvloeden tot een eigen unieke sound. Het concert in Neushoorn heb ik ervaren als één lange trip door al deze fijne muziekwerelden. De driekoppige band steekt menig dj met zijn arsenaal aan digitale beats en freaky geluiden makkelijk naar de kroon. Hoe? Door met hun hele ziel en zaligheid muziek te maken: een genadeloze gitarist, een soulvolle zangeres (die overigens ook regelmatig de gitaar ter hand neemt) en een getalenteerde ‘drumcomputer’ van vlees en bloed.
Ga deze band absoluut zien als je van dansen en trippy, bluesy, swampy muziek houdt! Ben je de komende maanden niet toevallig in Nieuw-Zeeland? Dan is het dichtstbijzijnde concert op 31 maart 2016 in Vera (Groningen).
Meer over My Baby:
http://www.mybabywashere.com
https://nl.wikipedia.org/wiki/My_Baby_(band)
https://www.facebook.com/MYBABYMUSIC/
