Iedereen kan tegenwoordig met een mobiele telefoon of betaalbare digitale fotocamera foto’s maken, maar zo mooi als Marcel van Kammen ze maakt, zijn er echt maar heel weinig. ‘Als het makkelijk zou zijn, zou iedereen het kunnen’, lacht de goedlachse fotograaf, sinds februari vorig jaar inwoner van Hurdegaryp. De Westereender van origine zocht een mooi huis in De Wâlden en kwam uit in Hurdegaryp.
Je moet niet alleen je camera goed kunnen beheersen, je moet ook nog eens een portie geduld én een portie creativiteit hebben, want elke dag dezelfde foto’s voor kranten en tijdschriften is niet de bedoeling. Dan vindt Marcel het niet meer leuk, want dan wordt het saai en media vinden het ook niet fijn, die willen ook variatie.
Lekker creatief op eigen(-)wijze
Daarom past het freelance fotograaf zijn zo goed bij Marcel, lekker eigen baas en lekker eigenzinnig je creativiteit de vrije loop laten gaan. Heerlijk. In zijn vertrouwde omgeving. Hij is in zijn element in De Wâlden, de sfeer, de natuur, de ‘rykdom fan it fjild’, de rust en ruimte, zijn natuurfotografie kan hij er prachtig vormgeven, want van een zeldzame witte ree tot koeien in de mist en bijzondere close-ups van vogels, insecten en andere dieren: in het bomenrijke coulissenlandschap vind je het allemaal, als je goed kijkt.
Voor opdrachtgevers als Leeuwarder Courant en Friesch Dagblad maakt hij foto’s van de natuur, maar ook van activiteiten in het meer hectische Leeuwarden. Of af en toe op stel en sprong op pad voor spoedklussen, omdat nieuwsfoto nu eenmaal actueel moet zijn en geen seconde kunnen wachten. Voor Welkom in Hurdegaryp gaat Marcel ook de fotografie verzorgen.
Vrijheid en passie
De 36-jarige freelance fotograaf is vaak op pad, ook voor het Dagblad van het Noorden en voor Roots, het voormalige tijdschrift Grasduinen. Een buitenstaander zou hem workaholic noemen, maar gepassioneerd is een betere term. ‘Want zodra het op werk gaat lijken vind ik er niks meer aan’, zegt Marcel. Vrijheid, eigen tijd indelen en een passie voor foto’s met een zo groot mogelijke kwaliteit maken, dat is wat hem drijft. Oftewel een regelmatig onregelmatig leven. ‘Elke dag is weer anders en dat vind ik fijn.’
Centrale As ideaal
Waarom hij voor Hurdegaryp koos? ‘Ik zocht een betaalbare en ook mooie huurwoning en daardoor ben ik in Hurdegaryp beland. In de andere dorpen kon ik niet vinden wat ik zocht. Bovendien heeft Hurdegaryp een mooi winkelcentrum dat op loopafstand van mijn huis is. Hurdegaryp is bovendien gemoedelijk en nog net in De Wâlden. Sinds de Centrale As er is kun je bovendien nog makkelijker en sneller overal naartoe. Ideaal dus.’
Marcel wil ook weer niet te ver reizen. Tot Zwolle is hem ver genoeg om foto’s te maken. ‘Anders ben je meer tijd kwijt aan het reizen dan aan het fotograferen. Bovendien wordt het daar ook steeds drukker op de weg en daar vind ik niks aan. Het is hier ook mooi genoeg. Je bent ook zomaar in Drenthe vanuit hier, daar is het ook prachtig. Je hoeft niet ver weg om het mooi te hebben.’
Sinds 2014 zelfstandig
In 2014 begon Marcel zijn eigen eenmanszaak en dat is hem goed bevallen. Uiteraard was het even spannend, maar het is goed uitgepakt. ‘Het bedrijf waar ik voor werkte in Noord-Holland, een zogeheten stockfotografiebedrijf, ging failliet. Ik was al aan het freelancen voor onder andere de Leeuwarder Courant en heb toen de gok genomen helemaal voor mezelf te beginnen.’
Marcel kan zelfs af en toe een keuze maken omdat hij meer aangeboden krijgt dan hij tijd voor heeft. Oftewel: ‘Bruidsreportages doe ik niet meer, dat is bij nader inzien toch niet helemaal mijn ding. Je moet uiteindelijk doen wat het beste bij je past, dat komt de kwaliteit ten goede.’ Rampenfotografie zal hij ook niet snel doen, bij verkeersongelukken of branden foto’s maken. ‘Dan voel ik me opgelaten en lukt het me gewoon niet.’
Opleiding fotografie gevolgd
De flow, het gevoel, in combinatie met vakkennis van fotografie, daar gaat het om. Marcel volgde van 2005 tot 2009 de opleiding Fotografie aan de Friese Poort in Drachten en dat heeft hem uiteraard een uitstekende basis opgeleverd voor zijn fotografische kwaliteiten. Daarnaast komt zijn eigen artistieke gevoel om de hoek kijken en als die combinatie naadloos op elkaar aansluit krijg je prachtige foto’s.
‘Eigenlijk zie ik mijn omgeving altijd in foto’s, in hoe ik daar mooie beelden van kan maken. Zo zag ik laatst reeën en verderop een mooie bosschage. Ik heb de auto gestopt, bij de bomen gewacht tot de reeën er waren en toen de foto gemaakt. Niet veel mensen doen zoiets geloof ik, je moet er een bepaald gevoel en ook geduld voor hebben. Mijn vriendin zat bij me in de auto en die moest ook gewoon blijven wachten. Mensen uit mijn omgeving moeten er dus ook mee om kunnen gaan dat ik zo ben.’
