Nog lang niet achter de geraniums

Het is duidelijk dat Izak Rusticus een mensenmens is; hij maakt met iedereen in zijn café de Prins H een praatje en hij weet wat er speelt bij zijn klanten en personeel. Al 35 jaar runt hij het café aan de Prins-Hendrikstraat, vlakbij het station.

Eigenlijk zou Izak een hele andere carrière beginnen aan de andere kant van de wereld, maar het liep toch anders. ‘In Californië ben ik zes maanden vrachtwagenchauffeur geweest. Ik heb er hard gewerkt als trucker. Ik vervoerde bieten, hooi en bonen. Het was een mooie tijd. Daarna zou ik naar Canada emigreren om te werken bij een grote varkensfokkerij, maar dat is misgelopen. Na drie maanden daar gewerkt te hebben, kreeg ik geen salaris en toen ben ik gestopt.’ Hij toerde nog een paar weken rond in Vancouver Island en British Columbia en daarna is hij weer teruggegaan naar Nederland. Terug in Nederland wilde Izak iets voor zichzelf beginnen in de horeca. Dankzij zijn vaders hotel en zijn ervaring bij de Doelebar, wist hij hoe hij een bar moest runnen. Hij vroeg iemand om hem financieel te steunen om café de Prins H over te nemen en de rest is geschiedenis. ‘Het café bestond indertijd twintig maanden, maar het liep heel slecht en ging bijna failliet.’ Op 29 januari 1984 begon hij met dit café en nu 35 jaar later kijkt Izak terug op een mooie tijd. ‘Ik houd van een geintje en reuring. Zo hebben we geiten en kippen in de zaak gehad. Met voetbal hadden wij als eerste twee schermen en bij een Caribbean Night hadden we echt zand in de zaak’, lacht hij.

Verliefd op the States

Izak woont alweer 35 jaar in Nederland, maar zijn liefde voor Amerika is nooit overgegaan. ‘Ik ben gek op Amerika; ben er wel veertien keer geweest en als ik de kans krijg, ga ik weer.’ In 1965 ging hij voor het eerst met zijn ouders op familiebezoek. Hij was toen tien jaar oud. ‘We zijn er drie maanden geweest. Ik moest hierdoor wel op de lagere school een klas overdoen, maar dat had ik er wel voor over. Het is een mooie herinnering.’ Ze gingen met de boot en de tocht duurde negen dagen. ‘Het was een enorme grote boot met twee zwembaden en er waren veel kinderen om mee te spelen. Ik heb er een geweldige tijd gehad.’ Ook met zijn eigen gezin heeft hij veel van het land gezien. San Diego, Las Vegas, New York en Florida, hij vindt het allemaal prachtig. ‘Ik hou van de Amerikaanse mentaliteit. De mensen zijn daar heel vriendelijk en behulpzaam en als je vandaag failliet gaat kun je morgen weer opnieuw beginnen.’

Hondengek

Zijn voorliefde voor de boerderij heeft hij uit Canada en Amerika meegenomen. Vier kilometer buiten Leeuwarden woont hij samen met zijn vrouw in een boerderij waar veel dieren rondlopen; vijftien boxers, dertien pups, vier schapen, vier toulouse ganzen, acht kippen en vier katten. ‘Ik ben helemaal hondengek, altijd al geweest. Ik fok met deze dieren en ga langs alle hondenshows in Europa.’

Stoppen nog geen opties

Izak is inmiddels 64 jaar jong en werkt nog steeds zeven dag per week in het café, maar aan stoppen wil hij nu nog niet denken. ‘Misschien stop ik over drie jaar, maar het heeft geen haast, want als je stopt gaat er wel een boek dicht.’