Platenzaak Licks maakt een doorstart met een man die inmiddels in het interieur thuishoort: René (44). Hij werkte al eerder in de winkel, maar staat nu zelf aan het roer. Eigenhandig heeft hij Licks een make-over gegeven met wat hulp van zijn vriendin. Zaterdag 12 november heropent hij Licks, dus gingen we snel nog even bij hem langs om hem uit te horen!
Wat voor gevoel krijg jij bij het draaien van een plaatje?
“Een plaat op zich is al een bijzonder ding om te zien. Maar om hem dan ook op de draaitafel te leggen en het naaltje erop te zetten en het kraakje dat je dan hoort; dat is gewoon een ervaring. Het geluid is ook warmer dan een mp3 of Spotify. Muziek van een plaat is gewoon echter.”
Je koopt eigenlijk meer dan alleen muziek…
“Ja sowieso, het is niet voor niets dat het weer terug is. Het gewone cd’tje is helemaal uit, en de lp is weer terug door het gevoel eromheen. Dat is denk ik ook waarom de jeugd het nu weer oppakt. Dat vind ik wel gaaf om te zien.”
Maar op jouw 18e was het 1990. Toen was de lp al uit!
“Ja, ik ontdekte de muziek door de platen van mijn vader en cassettebandjes. Maar mijn eerste zelf gekochte muziek kwam van cd’s. Het was toen echt het keerpunt van lp naar cd. Mijn vader had dan wel een installatie staan, maar die mocht ik ook niet altijd gebruiken. Ik had dus maar een oude platenspeler op mijn kamer met een platencollectie van lp’s en singletjes. Zo is het begonnen. Ik kwam toen met the Stones in aanraking en dat was het, en dat is het nog steeds.”
Wat was de eerste plaat die je zelf kocht?
“Dirty Work van the Stones. Dat was destijds in 1986 een nieuwe plaat. Het was één van de laatste lp’s die ze uitbrachten, en daarna begonnen zij ook aan de cd’s.”
De winkel heeft een flinke make-over gehad. René heeft de muren zwart geverfd en achterin de zaak een gezellige huiskamersetting gecreëerd met Perzische tapijtjes op de vloer en een mooi charleston-bankstel. Je kunt hier straks lekker onderuitgezakt genieten van muziek, een kopje koffie en zelfs allerlei livemuziek.
“Het is de sfeer die ik wil hebben bij de beleving van muziek luisteren. Het gevoel dat ik heb bij muziek, wil ik uitdragen in de zaak. Ten opzichte van hoe het was, wil ik meer terug naar de pure muziekbeleving met de rock en de roll, en alles wat daar bij komt kijken. Dat wil niet zeggen dat het alleen rock-‘n-roll is, want ik krijg straks ook gewoon hiphopplaten en top 40-muziek binnen. Ik wil alleen wel het gevoel uitdragen van de tijd van de lp, hoe ik het altijd heb ervaren.”
Toen Licks in 2015 voor het eerst openging, was het de bedoeling om er meer van te maken dan ‘gewoon een platenzaak’. Wat ga jij daar aan doen?
“Ik wil het toegankelijker maken, wat huiselijker en relaxter. Ik heb een piano neergezet en ga mijn gitaren hier ophangen. Er komt nog een drumstel dus mensen kunnen hier ook gewoon muziek maken. Destijds was er al de intentie om van Licks een ontmoetingsplek te maken, maar dat wil ik nu gaan doen door er wat meer gezelligheid in te brengen. Waar we nu zitten was al een zithoek, maar het nodigde nog niet echt uit om te gaan zitten. Ik hoop dat mensen dat straks wel gaan doen.”
Krijgen we een feestelijke opening?
“Ik ga zaterdag gewoon lekker open, en heb een dj draaien: dj Friso Vinyl. Natuurlijk staat het bier koud. Ik heb ook heel veel mooie oude plaatjes in de opruiming. Dat mag wel even gezegd worden, haha!”
Je stond eerder voor Licks ook al op Welcome to the Village om platen te verkopen. Ga je dat weer doen?
“Dat zou ik wel heel graag willen. We hebben dat toen kunnen regelen, en dat was met WTTV een pilot, een uitprobeersel eigenlijk. We hebben goede zaken gedaan en kregen hele leuke reacties van mensen. Het was voor zowel ons als voor het festival een succes. Wat daar allemaal weggesleept werd: mensen die hun handen vol vinyl de deur uitliepen. Met een plaat over het terrein heen lopen is ook niet goed, dus ik schreef aldoor de contactgegevens van de mensen op en bewaarde het in een tasje. Je wil niet weten hoeveel tasjes daar lagen op een gegeven moment!”
Heb je nog een droom voor de toekomst?
“Ja, het is ook nog wel een droom om net zoiets als de ‘foodtrucks’ op festivals op te zetten. Dat je gewoon een oude caravan ombouwt in dezelfde stijl als de winkel, om plaatjes te verkopen op festivals. Een tafeltje en een kopje koffie er bij; dat je op de festivals naast de foodtrucks ook een ‘vinyltruck’ hebt, dat is toch leuk? Het is echt een doel dat ik nog voor ogen heb.”
Tekst: Chiel Schilder
Foto: Chiel Schilder
